Εγώ δεν είμαι εγώ.
Είμαι αυτό
Που προχωράει δίπλα μου, χωρίς να το βλέπω
Που, ορισμένες φορές θα δω,
Και άλλοτε, ξεχνάω.
Αυτό που σιωπά, γαλήνιο, όταν μιλάω,
Αυτό που συγχωρεί, γλυκό, όταν μισώ,
Αυτό που περνά από εκεί που εγώ δεν βρίσκομαι,
Αυτό που θα μείνει όρθιο όταν πεθάνω.
Yo no soy yo. Soy este
Que va a mi lado, sin verlo;
Que, a veces, voy a ver,
Y que, a veces, olvido.
El que calla, sereno, cuando hablo,
El que perdona, dulce, cuando odio,
El que pasea por donde no estoy,
El que quedará en pie cuando muera.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου